خواست جوانان از رهبران حکومت وحدت ملی

شغل ایجاد کنید تا از فرار جوانان جلوگیری شود.

بشیراحمد ادیب  – کابل

ﺑﻴﺎﺩ ﺩاﺭﻡ  در ﺳﺎﻝ 1393  ﺩﺭ ﺟﺮﻳﺎﻥ مبارزات اﻧﺘﺨﺎﺑﺎتی ریاست جمهوری، ﺑﻴﺸﺘﺮﻳﻦ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﺭا ﺟﻮاﻧﺎﻥ ﻛﺸﻮﺭ ﺑﺨﺎﻃﺮ ﻧﻬﺎﺩﻳﻨﻪ ﺳﺎﺧﺘﻦ اﺻﻞ ﺩﻣﻮﻛﺮاسی ﻓﻌﺎﻟﻴﺖ ﻫﺎیی را اﻧﺠﺎﻡ ﺩاﺩﻧﺪ، اﻳﻨﻜﻪ ﺩﺳﺖ ﺩﺭاﺯی ﻫﺎی ﺩﺭ ﻋﺮﺻﻪ اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ ﺻﻮﺭﺕ ﮔﺮﻓﺖ و ﺗﻘﻠﺒﺎت  اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﻧﻲ، اﻧﺘﺨﺎﺑﺎﺕ ﻛﺸﻮﺭ ﺭا ﺯﻳﺮ ﺳﻮاﻝ ﺑﺮﺩ. طبق آمارها  بیشتر از 60 فیصد اﺯ ﻧﻔﻮﺱ ﻛﺸﻮﺭ ﺭا ﺟﻮاﻧﺎﻥ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻴﺪﻫند. ﺑﻨاً ﺟﻮاﻥ ﻣﻴﺘﻮاﻧﺪ ﺩﺭ ﺭاﺳﺘﺎی ﺗﻐﻴﺮ و ﺗﺤﻮﻝ ﻛﺸﻮﺭ ﺭﻭﻝ ﻣﻬﻢ و اﺭﺯﻧﺪﻩ ﺭا ﺑﺎﺯی  ﻛﻨند. در حالی که ﻧﻴﻤﻪ ﺑﺰﺭﮒ اﺯ ﺑﺪﻧﻪ ﻧﻔﻮﺱ ﻛﺸﻮﺭ ﺭا ﻫﻤﻴﻦ ﺩﺧﺘﺮاﻥ و ﭘﺴﺮاﻥ ﺟﻮاﻥ و ﺑﺎﺯﻭاﻥ ﻧﻴﺮﻭﻣﻨﺪ ﺗﺸﻜﻴﻞ ﻣﻴﺪﻫند، ﻭلی ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺭﻭﺯ ﻫﺎی مبازرات اﻧﺘﺨﺎﺑﺎتی ﺯﻳﺎﺩﻩ ﺳﺮ ﺯﺑﺎﻧﻬﺎ ﺑﻮﺩ همان ایجاد ﻭﺯاﺭتخانه ئی  ﺗﺤﺖ ﻧﺎﻡ ﻭﺯاﺭﺕ ﺟﻮاﻧﺎﻥ  بود. ﻣﺘﺎﺳﻔﺎﻧﻪ  ﻳﻚ ﺳﺎﻝ و ﭼﻨﺪ ﺭﻭﺯ اﺯ اﻳﺠﺎﺩ ﺣﻜﻮﻣﺖ ﻭﺣﺪﺕ ﻣﻠﻲ ﺳﭙﺮﻱ ﻣﻴﺸﻮﺩ اﻣﺎ ﺗﺎﺣﺎﻝ ﺧﺒﺮﻱ اﺯ ﻭﺯاﺭﺕ ﺟﻮاﻧﺎﻥ ﻧﻴﺴﺖ. اﺯ سوی هم  ﺳﻬﻢ ﺟﻮاﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﺗﺼﻤﻴﻢ ﮔﻴﺮی ﻫﺎ ﻧﺎﭼﻴﺰ ﺑﻮﺩﻩ  و  نمیتواند ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ گی ﺩﺭﺳﺖ اﺯ ﺟﻮاﻧﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺑﺘﻮاﻧﺪ. ﻣﺎ  ﺩﺭ ﻛﺸﻮﺭ خود ﺳﻪ طیف از جوانان را داریم؛ جوانان تحصیل کرده و مصروف کار در نهادهای دولتی، جوانان تحصیل کرده و لی بیکار و جوانان علاقمند به تحصیل، اما شرایط فراگیری تحصیل برای شان مساعد نیست.

در طیف اول، این جوانان در نهادهای دولتی ﻭﻇﻴﻔﻪ ﺩاﺭﻧﺪ ﻭﻟﻲ ﻧﻤﺎﻳﻨﺪﻩ ﮔﻲ ﺩﺭﺳﺖ اﺯ ﺟﻮاﻧﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ. چون ﻣﺤﺎﻓﻆﻪ ﻛﺎﺭ و ﻭﻇﺎﻳﻒ خود را ﺩرﺳﺖ انجام نمیدهند.

در طیف دوم، ﺟﻮاﻧﺎﻧﻲ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺎ انبوه اﺯ ﻣﺸﻜﻼﺕ و ﻧﺎ ﺑﺴﺎﻣﺎﻧﻲ ﻫﺎ ﻣﺒﺎﺭﺯﻩ ﻛﺮﺩﻧﺪ، ﺗﺤﺼﻴﻞ ﻛﺮدﻧﺪ، ﻭﻟﻲ اﻣﺮﻭﺯه ﻫﻴﭻ ﻛﺴﻲ ﺣﺎﺿﺮ نیست که برای   ﺷﺎﻥ کار ﺑﺪﻫﻨﺪ و ﻧﻪ هم ﺻﺪاﻱ آنها را  ﺑﺸﻨﻮﻧﺪ. بلاخره اﻳﻦ اﻣﺮ ﺑﺎﻋﺚ سر ﺩﺭ ﮔﻤﻲ در میان این جوانان گردیده و  و ﺩﺭ نهایت ممکن وطن را ترک گویند.

طیف سوم،  ﺟﻮاﻧﺎن که علاقمند  فراگیری ﻋﻠﻢ و ﺩاﻧﺶ هستند، ولی ﺑﻪ ﺩﻟﻴﻞ ﻣﺸﻜﻼﺕ اﻗﺘﺼﺎﺩﻱ ﻧﻤﻴﺘﻮاﻧﻨﺪ ﺑﻪ اﻳﻦ ﺁﺭﺯﻭی ﻣﻘﺪﺱ ﺧﻮﺩ ﺑﺮﺳﻨﺪ. در حالت سردرگمی ممکن ﺑﻪ اﻧﺤﺮاﻓﺎﺕ ﺭﻭ ﻣﻴﺎﻭﺭﻧﺪ. بناً حکومت وحدت ملی باید برای این جوانان برنامه ریزی دقیق داشته باشند ﺻﺪا و خواسته های آنان گوش دهند. اﺯ ﺟﺎﻧﺐ ﺩﻳﮕﺮ معینیت جوانان اﺯ ﺣﺎﻝ و اﺣﻮاﻝ این جوانان نه تنها  ﺁﻛﺎﻫﻲ، ﺑﻠﻜﻪ ﺗﺎﺣﺎﻝ ﻛﺪاﻡ اﻗﺪام مثبت برای آنان انجام نداده است.

حکومت وحدت ملی باید بالای اشتغال زایی و پروژه های آموزشی برای جوانان سرمایه گذاری کنند تا از فرار جوانان  و پیوستن آنان به صفوف مخالفین حکومت جلوگیری گردد.

از سوی برای جوانان که مصروف کسب تحصیل اند و تا چند ماه یا چندسال بعد فارغ می شوند، مارکیت کار را در داخل و خارج کشور از طریق نهادهای سکتوری در بخش کاریابی جوانان فراهم سازد و این یک راه خوب برای جلو گیری از فرار مغز های تحصیل کرده  به خارج از کشور میباشد.

در اخیر خواست نسل جوان از رهبران حکومت وحدت ملی این است که به مساله اشتغال زایی و پروژه های آموزش توجه جدی نمایند و نگذارند که از انرژی نسل جوان کشور علیه سرزمین استفاده صورت بگیرد. اگر در این رابطه کار شود میتواند دوباره باور های از دست رفته جوانان را ترمیم کنیم.