جوانان قربانی اصلی جنگ طلبی و نظامی گری در منطقه

جوانان قربانی اصلی جنگ طلبی و نظامی گری در منطقه

امان الله لودین،آموزگار صلح اجتماعی

جوانان نیروی محرک حال و آینده یک اجتماع را تشکیل میدهند. توانمندی فعلی وموجوده ای آنها درتشکل وتحرک اجتماع رول مهم داشته ودرآینده مسایل سیاسی،اقتصادی واجتماعی به آنها تعلق میگیرد. ازاینروجوانان نقش بزرگی را درحال ودرآینده یک اجتماع دارند.جوانان آگاه وتوانمند امروز میدانند که درآینده به کدام چالش ها روبروخواهند شد. فرصتهای امروزی را درجهت معامله با چالش های آینده چطورشناسایی، مقایسه وچگونه ازآن بطورموثرکاربگیرند.

جنگ دوامداری که تحت نامهای گوناگون بالای جامعه ای ما تحمیل گردیده، یکی از مشکلات بزرگ اجتماعی افغانستان و منطقه آشوب زده ای ما را تشکیل میدهد. این جنگ برخلاف منافع و خواست مردم وجوانان ما براساس نیازهای دیگران بالای مردم ما تحمیل شده و ثروت های بیکران مادی و معنوی ما را به فنا داده و هنوز هم روزانه صد ها انسان مظلوم ما را به کام خود فرومیبرد .این جنگ که به بهانه های مختلف برما مسلط شده، بدبختی های زیادی را به بار آورده است.

 دروضعیت نا مطمین وآینده ای نامعلوم، جوانان قربانی اصلی جنگ طلبی و نظامیگری درمنطقه  میباشند. اگرجوانان به حقایق پشت پرده ای این جنگ ها نپرداخته و به مسایل صلح اجتماعی توجه ننمایند و فرهنگ صلح خواهی را توسعه ندهند، جنگ ونظامیگری مهار نخواهد شد وجوانان جنگ زده کشور ما، قربانی جنگ های دوامدارآینده خواهند بود.

جوانان باید بدانند که درزیرسایه ای این جنگ دوامدار چند عنصرخطرناک مانند خودخواهی،سلطه گری،رشوت،اختلاس ،غصب دارایی های عامه، موادمخدر، سمت گرایی وگروه گرایی و ....دست بدست هم داده فضای نامطمینی راحاکم ساخته است. اثرات جنگهای دوامدار و فضا ی نامطمین بالای حالات جسمی وروانی جوانان تاثیراتی سوء را بجا میگذارد. برای اینکه ما درآینده فرهنگ صلح وهمدیگر پذیری راانکشاف دهیم، می بایست توانایی های صلح وحل منازعات را انکشاف داده، امید و اعتماد را در میان جوانان پخش و نشر نماییم. جوانان که برای امید فردای صلح آمیزافغانستان دست بدست هم میدهند،تجارب ومهارت های صلح را باهم شریک میسازند، میتوانند تیم های نیرومند وحدت وهمکاری راتشکیل داده وموانعی در برابرصلح ( بی اعتمادی،گروه گرایی، تعصب و...) را ازسرراه صلح ووحدت بردارند.

جوانان باید ازفرصت های موجود استفاده نموده ازجریانات سیاسی اقتصادی واجتماعی خود آگاهی حاصل نمایند. اگرجوانان وقوع منازعات را درجوامع انسانی طبیعی دانسته واثرات طرزمعامله ای مناسب و نامناسب با منازعات رابدانند، به وضاحت خواهند توانست اختلافات ومنازعات را ازمحیط آموزشی وتحصیلی به سود صلح وزیست باهمی تغییردهند.

 برای جوانان ضروری است که درجهت اعمار صلح مبادی ومفاهیم صلح را دانسته و به ضایع کنندگان بالقوه ای صلح توجه داشته باشند. به عوض اینکه عدم تحمل ونفرت را یاد گیرند، درجهت اعتماد، شناخت ودرک متقابل، احترام ومهارت بحث محترمانه را جهت حل مسایل در میان خود توسعه دهند.

 اگرتصویر صلح،عادات ومهارت های مباحثات صلح آمیز در جوانان تقویت گردد، آنان میتوانند به حیث فعالان ویا کتلست های صلح عمل نمایند. درنتیجه آنها قابلیت های را انکشاف خواهند یافت تا خود را از تنگناهای گروهی کوچک وتنگ رهایی داده به سوی جامعه سازی بزرگ انسانی-افغانی حرکت نمایند. آنها میتوانند به حیث خدمتگذاران ورهنمایان اجتماعی دررفع مفاسد و تامین صلح وثبات آینده کشور نقشی مهمی را بازی نمایند.